پنجشنبه چهارم آذر 95/صعود در یک روز سرد برفی

به همت دوستان رفتيم توچال؛طبق برنامه هر پنجشنبه؛ ٤:٣٠بامداد پارکینگ بام تهران
از سايت mountain-forecast وضعيت آب و هوا را ديدم.پيش بيني دما بين ١٢تا ٢٢درجه زير صفر بود .كه در صورت باد شديد احتمالا كاهش تا ٣٠درجه هم داشت
ابتداي مسير بارش نرم نرمک برف شروع شد؛ خيلي هم خلوت بود،حتي روباهها هم بيرون نيامده بودند.
بارش برف زير نور زرد رنگ چراغهاي مسير خيلي زيبا بود.

به چشمه كه رسيديم ،برف شدت گرفت و خاطرات و مناظر خيلي زيبايي را آفريد.بايد آنجا نماز هم مي خوانديم.از وقتي روزها اينقدر كوتاه شده؛معمولا قبل از اذان از ايستگاه يك مي گذريم و ناگزيريم در چشمه نماز بخوانيم.

سالها بود اينقدر با برف و سرما آميخته نشده بوديم،لذت بي حدي داشت.
دستكش هايم براي اين دما مناسب نبود،مخصوصا هر وقت چند لحظه براي عكس گرفتن دستم را بيرون مي آوردم؛سرما امان دستانم را مي گرفت.
بعضي هم نوردانم هم شست پاهاشان يخ كرده بود.شوخي بردار نبود هوا بس ناجوانمردانه سرد بود.
وقت برگشت پاركينگ آنقدر برف داشت كه ماشينها به سختي مي توانستند حركت كنند و سربالايي ولنجك هم سرسره شده بود.حدود دو ساعت طول كشيد تا به خانه رسيدم.