پنجشنبه 6 تیرماه 1392 / گذار از ایستگاهی دیگر؛ بازگشت به سازمان صدا سیما
حدود دو سال پیش که دکتر رحیم قربانی، اولین رییس وموسس صندوق از من خواستند که با صندوق همکاری بکنم،هیچگاه تصور نمی کردم که این دعوت، به یک همکاری تمام وقت وجدی دوساله تبدیل شود. در آن روزها از صندوق فقط یک نام بود،که بر اساس بند 22 ابلاغ سیاستهای کلی برنامه پنجم از سوی رهبر انقلاب انتخاب شده بود. یک اساسنامه قانونی داشت، که ظرفیت بسیار بالایی به صندوق داده بود و در نهایت پنج نفر که با تصویب هیات امنای صندوق و با حکم رییس جمهور به عضویت در هیات عامل صندوق منصوب شده بودند.دیگر هیچ...
جلسات اولیه هیات عامل صندوق در دفتر دکتر قربانی در نهاد ریاست جمهوری تشکیل می شد ،تا اینکه آقای پاشایی فام –مدیرعامل بانک سپه- پیشنهاد کرد که طبقات بالایی ساختمان قدیمی و خوب بانک سپه در میدان امام خمینی را می تواند در اختیار صندوق قرار دهد( ساختمان مرکزی بانک در آن زمان از میدان امام خمینی به ساختمان جدید واقع در تپه های عباس آباد منتقل شده بود). خوبی آن ساختمان این بود که از لحاظ کاربری کاملا اداری با مشاعات بسیار خوب و معماری جذاب[ طراحی ماندگار معمار و نقاش ایرانی، استاد معماری و رییس سابق دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران،هوشنگ سیحون (۱ شهریور ۱۲۹۹ - تهران)] بود. از ویژگیهای دیگر مبله بودن آن بود و سوم آنکه زیرساختهای حداقلی لازم همچون شبکه تلفن و دیتا ونیروهای خدماتی ونگهبانی بانک ،نیز در اختیار صندوق قرار می گرفت.به هر حال از این پیشنهاد استقبال شد و به این ترتیب صندوق توسعه ملی از مردادسال90در ساختمان تاریخی بانک سپه در میدان امام خمینی مراحل آغازین رشد وتثبیت را تجربه کرد.
با این اوصاف تصور بفرمایید یک سازمان اداری که در حال شکل گیری است،چه کارهایی باید بکند. هم باید به وظایف قانونی خود بپردازد یعنی تنظیم قرارداد های عاملیت با بانکهای عامل، تهیه نظام نامه و ضوابط اعطای تسهیلات وعملا شروع اعطای تسهیلات ارزی که واجدین شرایطی که بعضا دو-سه سال انتظار تشکیل صندوق را کشیده بودند وهم به شکل گیری سازمان صندوق اقدام کند. در آن تاریخ صندوق در حال تهیه آیین نامه های اداری،مالی ومعاملاتی واستخدامی، طراحی تشکیلات سازمانی و... بود.به عبارت ساده تر،صندوقی که در آن تاریخ بالغ بر 20 میلیارد دلار منابع داشت، از نظر قانونی اجازه خرید حتی یک بطری آب معدنی و یا لیوان یک بار مصرف و یک جعبه دستمال کاغذی را نداشت! چه برسد به تعیین مبالغ حقوق افراد در سطوح مختلف و...
در چنین فضایی و صرفا با توجه به ظرفیتهای اساسنامه ای صندوق ،اعتقاد به ضرورت شکل گیری صندوق و اعتماد متقابلی که بین بنده وآقای دکتر قربانی بود و شناختی که از روحیات جدی و پیگیرانه وکارشناسی ایشان داشتم با نادیده گرفتن بسیاری از ملاحظات، تصمیم گرفتم از قائم مقامی شهرداری منطقه 1تهران (شمیران) استعفا بدهم و به صندوق بروم.
اگر چه فعالیتم را از پنجم شهریور 90 در صندوق اغاز کردم اما بر اساس هماهنگی با شهرداری تهران و صدا وسیما از تاریخ اول مهرماه 1390 رسما به صندوق توسعه ملی مامور شدم و از همان زمان به عنوان معاون برنامه ریزی وفناوری اطلاعات صندوق آغاز به کار کردم.
در متن اولین ابلاغی که دردوره شکل گیری صندوق از سوی رییس هیات عامل صادر گردیده بود ،اینجانب را مامور به تدوین ونظارت براجرای برنامه کوتاه مدت وبلند مدت، انجام مطالعات راهبردی، طراحی ساختار وفرآیندها وتوسعه فن آوری اطلاعات وارتباطات نمودند.
تا آن تاریخ 8 سال بود که از صدا وسیما خارج شده بودم؛ بیست وهفت ماه را در شهرداری منطقه 18 تهران، دو ونیم سال در سازمان منطقه آزاد کیش ومابقی را در شهرداری منطقه 4 وشهرداری منطقه 1 تهران سپری کرده بودم و در عرف سازمان صدا وسیما این مدت ماموریت برای کارمندی که کمتر از دوسال در خود سازمان خدمت کرده بود، قابل قبول نبود. ابتدا ماموریت به صندوق را با توجه به اهمیت جایگاه آن وپی گیری ومکاتبه شخص رییس صندوق، برای یکسال پذیرفتند.اما در طول سال اول، با توجه به تغییراتی که در سطح رییس صندوق ونیز در سازمان داخلی آن رخ داد، مقاومت سازمان صدا و سیما برای تمدید ماموریت در پایان سال اول بیشتر شد، لکن سرانجام پذیرفتند که این باربرای آخرین باروصرفا یک دوره نه ماهه با تمدید مامورت موافقت نمایندیعنی تا31-3-92.
به پایان خرداد ما که نزدیک می شدیم، طی مکابته ای به رییس صندوق آقای دکتر محمدرضا فرزین ،شرایط را تشریح نموده و ضمن تشکر از آقای دکتر قربانی، شخص ایشان، هیات عامل صندوق و دوستان وهمکارانم در صندوق که بی دریغ زحمت می کشیدند، از ایشان در خواست نمودم که با اعلام پایان ماموریت اینجانب از سازمان صدا وسیما موافقت نمایند،ایشان نیز پس از چند روز در هامش نامه اینجانب نوشتند:
جناب آقای مهندس شریفی
با سلام
علیرغم عدم تمایل به قطع همکاری جنابعالی،به دلایل ذکر شده در نامه با پایان ماموریت جنابعالی موافقت می شود.خواهشنمد است تا تعیین جایگزین همکاری لازم را داشته باشید.1/4/92
تجربه کار کردن در یک نهاد نوپا،که به دلیل الزامات قانونی ونظارتی ،رعایت مر قانون در آن اولویت اول را دارد وهمکاری با افراد با تجربه ، در کنار انجام کارهای متنوع در حوزه های تخصصی برنامه ریزی و فناوری اطلاعات از طراحی چارت سازمانی ونوشتن شرح وظایف واحدها گرفته، تا تدوین برنامه راهبردی صندوق، تدوین و تایید کلیه آیین نامه ها و دستورالعملهای اداری، استخدامی، مالی ومعاملاتی، تدوین فرایندها وطراحی نقشه فرایندی و همچنین تدوین واخذ مصوبه برنامه عملیاتی چهارساله توسعه فن آوری اطلاعات در صندوق، تا پیاده سازی نرم افزارهای اداری وپشتیبانی وتخصصی، سایت اینترنتی صندوق وهمچنین در کنار آنها توجه به مقوله امنیت اطلاعات و پیشبرد مراحل پیاده سازی نظام امنیت اطلاعات و در نهایت تدوین سند نیازمندی های سیستم یکپارچه صندوق در چهاربخش حسابداری منابع(دفتر کل)، تسهیلات، سرمایه گذاری خارجی و نظارت برطرحها از تجربه های ارزشمندی است که در صندوق به دست آمد.
در ماه آخر حضورم در صندوق، پیمانکار پروژه سیستم های یکپارچه حسابداری منابع، تسهیلات، سپرده ومشتریان(که در نظام بانکی از آن به عنوان بانکداری متمرکز یاد می شود)پس از چند ماه کار کارشناسی، بررسی شرکتهای تخصصی این موضوع، انتخاب شرکت پیمانکار ومذاکره و سرانجام توافق نهایی برروی مفاد قرارداد، قیمت و زمان اجرای آن، کار خود را آغاز کرد که از نظر بنده این بزرگترین دستاورد در حوزه فن آوری اطلاعات صندوق است که می تواند مسیرتوسعه اقدامات یکپارچه و مکانیزه صندوق را هموار نماید.
به هرحال این دوره نیز سپری شد، ان شاءالله خدای بزرگ توفیق خدمت صادقانه به همه ما عنایت بفرماید.
1392/04/06