یک افتخار...

" در نخستین روزهای کاری ام در کیش،یعنی زمستان 84 ، به جلسه ای دعوت شدم که به بهانه حضور تعدادی از اعضای هیات رییسه دانشگاه تهران تشکیل شده بود،موضوع :پی گیریتاسیس پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران . همان ابتدا از حضور دانشگاه تهران برای احداث پردیس بین الملل استقبال کردیم و اینجانب از سوی رییس وقت سازمان به عنوان نماینده تام الاختیار سازمان منطقه آزاد در تاسیس شعبه کیش دانشگاه به مرحوم دکتر عمید زنجانی رییس آن روز دانشگاه معرفی شدم .از سوی دانشگاه تهران هم آقای دکتر نصرت اله ضرغام به سازمان معرفی شدند . به این ترتیب بود اقدامات اولیه برای تاسیس پردیس بین الملل آن دانشگاه در جزیره کیش صورت گرفت.و در کمتر از یکسال اولین گروه دانشجویان دانشگاه تهران به جزیره کیش وارد شدند.(لطفا یادداشت کیش در مسیر توسعه را ملاحظه بفرمایید).در همان روزها ، با امضای تفاهم نامه دیگری با معاون پژوهشی وقت دانشگاه تهران جناب آقای دکتر موسوی موحد-که از چهره های ماندگار کشور می باشند- همکاری پژوهشی سازمان منطقه آزاد کیش  و دانشگاه تهران با شتابی مناسب توسعه پیدا کرد ،و دهها طرح پژوهشی با چهر های معتبر علمی و فرهیختگان آن دانشگاه ، برای توسعه علمی،دانشگاهی،فرهنگی وعمرانی کیش تعریف شد .(از جمله آن طرحها ،تدوین طرح راهبردی احداث و توسعه شهرک دانشگاهی کیش در جنوب جزیره ،توسط پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود)،روند خوب همکاری با دانشگاه تهران ادامه پیدا کرد تا اینکه ماموریت سه ساله ام به کیش به پایان رسید و به تهران بازگشتم.

بازگشت مجدد به شهرداری تهران، این بار ، به عنوان قائم مقام شهردار و مسوول شورای فرهنگی-اجتماعی منطقه چهار.در جلسات شورای فرهنگی منطقه، موضوع ،ضرورت ارتقاء کیفی کتابخانه های عمومی منطقه 4 در دستور کار قرار گرفت ،این کتابخانه ها ،اعم از کتابخانه های سازمان فرهنگی وهنری شهرداری تهران، نهاد کتابخانه های عمومی کشور(وزارت ارشاد) وکتابخانه های مساجد فعال منطقه بودند،اگر چه هرکدام متولی خاص داشتند ،اما به دلیل سیاسگزاریهای نادرست و امکانات مالی کم ،منابع کتابخانه ها عموما قدیمی و به در بسیاری از مواقع به کتب کمک درسی و یا رمان های پرمخاطب محدود می شد. همزمان با آن ، و با توجه به شناخت مثبت و همکاری پیشین با دانشگاه تهران ، به دعوت مرکزاسناد و کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به اتفاق تعدادی از مدیران شهرداری منطقه چهار،بازدیدی از آن مجموعه فاخر داشتیم. در این بازدید رییس  کتابخانه و معاون ایشان ،در حالیکه به نگهداری قریب به 17000 جلد نسخه خطی ارزشمند در گنجینه کتابخانه  اشاره داشتند ،از نبود شرایط مناسب برای حفظ کتب موجود به ویژه کمبود دستگاههای اسکنر ،که به صورت حرفه ای برای اسکن کتب طراحی شده است(و در صورت از دست رفتن کتب خطی هیچ اثری از آنها بر جای نخواهد ماند)ابراز نگرانی شدید نمودند.

این موضوع ، پس از انجام بازدید ، ذهن ما را درگیر کرد که چگونه می توان ،دست در دست هم ، برای حفظ و نگهداری شایسته این گنجینه ارزشمند قدمی برداشت؟این گنجینه ملی است ، و اگر دانشگاه تهران ،نتواند امکانات لازم را فراهم نماید ، لازم است همه به حمایتش بر خیزند.این بود که اگر چه دانشگاه تهران در محدوده منطقه 6 شهرداری قرار دارد،اما با توجه به امکانات و اختیارات موجود ،در منطقه 4پذیرفتیم که برخی نیازهای کتابخانه دانشگاه تهران ،را برآورده سازیم.تفاهم نامه همکاری مشترک امضا شد.شهرداری پذیرفت که تعدادی دستگاه اسکنر تخصصی برای تصویر برداری از نسخ خطی تهیه و به دانشگاه اهدا نماید ،علاوه بر آن برخی خدمات عمرانی مورد نیاز ساختمانها را هم برعهده گرفت ، در مقابل با توجه به ظرفیت علمی و محتوایی و منابع در اختیار کتابخانه ،دانشگاه هم تعهد کرد که کتابهای مازادی که بر اساس قانون مصوب مجلس ،پس از چاپ ویا هر بار تجدید چاپ،یک نسخه به دانشگاه تهران اهدا می شود،را  به منظور تجهیز کتابخانه های عمومی منطقه چهار ،به شهرداری اهدا نماید، تا روح تازه ای به کتابخانه های عمومی منطقه چهار دمیده شود . از نظر دوستان دانشگاهیمان، با توجه به محدودیتهای مالی و ضابطه ای که بر دانشگاه حاکم بود، گشایشی محسوب می شد ،و  در توسعه و تثبیت جایگاه وجلب حمایتهای بیشتر برای کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهمیت زیادی داشت.به فاصله کوتاهی ،رییس وقت دانشگاه تهران نیز از این همکاری مثبت تقدیر نمودند ."

نیکی پیر مغان بین که چو ما بدمستان

در این جشنواره جمعی از خیرخواهان ،حامیان و واقفانی که در طول زندگی خود تمام یا بخشی از اموال خود را وقف دانشگاه تهران نموده بودند و یا آنکه اقدامی ماندگار در حمایت از دانشگاه بعمل آورده بودند مورد تجلیل واقع شدند.و لوح سپاس و تندیس زرین دانشگاه تهران به ایشان اهدا شد.از آن جمله می توان به چهره هایی چون مرحوم استاد محمدعلی جمالزاده،مرحوم دکتر محمود افشار ،دکتر عباس مصلی نژاد(که ارزش موقوفات بنیاد خیریه خانوادگی ایشان به دانشگاه تهران بالغ بر یکصد میلیارد تومان می باشد)،مرحوم دکتر عباسعلی عمید زنجانی ، آقای دکتر حافظی (خیر احداث مدرسه و دانشگاه )،خانم دکتر شاهسون (همسر آقای دکتر حجازی بنیان گذار دانشکده منابع طبیعی و واقف منزل مسکونی اش-او به دلیل شدت علاقه به دانشگاه تهران و دانشجویان آن ،وصیت کرده بود که جسدش را برای آموزش دانشجویان پزشکی استفاده نمایند-اگرچه به آن وصیت عمل نشد)،آقای مهندس موسوی راهپیما(فارغ التحصیل مهندسی شیمی از دانشکده فنی دانشگاه تهران 1341و مدیرعامل فومن شیمی؛که دانشکده مهندسی شهرستان فومن ،مجموعه خوابگاهها و تربیت بدنی آن دانشگاه را احداث و وقف دانشگاه تهران نموده است) اشاره نمود.

افتخار قرارگرفتن در کنار این بزرگان ، در دانشگاه تهران-نماد آموزش عالی کشور-  یکی از بزرگترین افتخارات معنوی اینجانب می باشد.

یکی قطره باران ز ابری چکید

خجل شد چو پهنای دریا بدید

که جایی که دریاست من کیستم