دکتر مادسگیلبرت پزشک 67 ساله نروژی که این را هم در هنگام حمله رژیم اسرائیل به باریکهغزه، در بیمارستان الشفاءغزه در حال کمک به فلسطینیها است، در نامهای به توصیفوضعیت مردم غزه در شرایط حمله ارتش اسرائیل پرداخته و از هر کسی که کاری از دستشبر میآید، خواسته است به پایان یافتن این رنج مردم غزه کمک کند.
این استاد هوشبری دانشگاههای نروژ که سابقه چهل ساله طبابت دارد،در جنگ پیشین غزه نیز در بیمارستان الشفاء در کنار مردم غزه بوده است.
تلاشهایوی در همدردی با مردم فلسطین از دهه 1970 به این سوی باعث شده، شهر ترومسو خواهرخواندهنروژی شهر غزه امروز پیشروترین شهر جهان در تامین نیروی انسانی پزشکی برای مردمفلسطین باشد.
درژانویه 2009 و در جریان حمله اسرائیل به غزه و در غیاب فعالان رسانهای که اسرائیلاز حضور انها در منطقه جلوگیری کرده بود، یک پیامک ارسالی توسط این پزشک نروژی بودکه پرده از جنایت اسرائیلیها در حمله به یک بازار میوه و سبزی غزه و کشته و مجروحشدن صد نفر برداشت.
اینبار و در شامگاه یکشنبه و پس از حمله اسرائیل به محله الشجاعیه غزه، دکتر گیلبرتدر نامهای از وضعیت وخیم امکانات پزشکی در غزه و عمق جنایات پرده برداشته است.جنایاتی که به نوشته وی اگر اوباما قلب داشته باشد و آن را ببیند، مطمئنم دیدن آن 100درصد، تاریخ را تغییر میدهد.
دراین نامه آمده است:
«عزیزتریندوستان؛
دیشب،آخرش بود. «تهاجم زمینی» به غزه به انبوهی از فلسطینیها با همه نوع مجروحیتی از نقصعضو، بدنهای پاره پاره، خونریزی، رعشه و در آستانه مرگ منجر شد که از هر سنی بودند و همه آنها هم غیرنظامی و بیگناهبودند.
قهرماناندر آمبولانسها و تمام بیمارستانهای غزه 12 ساعت کار میکنند و 24 ساعت استراحت. صورتهایشاناز خستگی و بار کاری ناجوانمردانه تیره شده است (آن هم بدون آنکه در چهار ماه گذشتهاز الشفاء حقوقی دریافت کرده باشند). آنها از بیمارها مراقبت میکنند، وضعیت آنهارا بررسی میکنند و سعی میکنند هرج و مرج غیرقابل درک پیکرها، اندازهها، دست وپاها، راه رفتن یا نرفتن، نفس کشیدن یا نکشیدن، خونریزی کردن یا نکردن آدمها را بفهمند.آدمها!
اکنونیک بار دیگر با این آدمها مانند حیوان رفتار شده است به وسیله «اخلاقمدارترین ارتش جهان» [دقیقا!]
بینهایتبرای زخمیها و اراده آنها در عین درد کشیدن، رنج و شوک، احترام قائلم. احتراممن برای پرسنل بیمارستان و نیروهای داوطلب نهایتی ندارد. بودنم در کنار «مقاومت» فلسطینیهابه من قدرت میدهد، هرچند که در چشم به هم زدنی میخواهم فریاد بکشم، کسی را محکم بهآغوش بکشم، بگریم و پوست و موی گرم کودکی آغشته به خون استشمام کنم و هر دویمان یکدیگررا در آغوشی بیانتها محافظت کنیم. اما نه ما میتوانیم این کار را کنیم، نه آنها.
صورتهایخاکستری، آه، نه! باز هم محمولهای از بدنهای پاره پاره و در حال خونریزی، نه، همینحالا هم برکههایی از خون، کوهی از گوشت، بانداژهای آغشته به خون کف اورژانس را پوشاندهاست. آه، نظافتچیها، همه جا هستند، سریع زمین را از خون پاک میکنند و باندها، موها،لباس و هر چیزی که از کشتهها مانده را بیرون میریزند... تا دوباره آماده شوند، تاهمه چیز دوباره تکرار شود. در 24 ساعت گذشته، بیشتر از 100 مورد به بیمارستان «شفا»آمدهاند. تعداد کافی برای یک بیمارستان بزرگ و با نیروهایی اموزش دیده، اما اینجا،تقریبا هیچ چیز نداریم: نه برق، نه آب، نه مواد یکبار مصرف، نه دارو، نه تخت، نه ابزار،نه نشانگرهای درمانی. هر چیز هم که هست، زهوار در رفته است و گویی از موزه بیمارستانهابرداشته شده. اما این قهرمانها، شکایتی نمیکنند. آنها مثل جنگجویان با همین کنارآمده و مصمم به کارشان ادامه میدهند.
این جملاترا در حالی برای شما مینویسم که تنها روی تختی دراز کشیده و اشکهایم جاری است؛ اشکهایگرم، اما بیفایده از درد و رنج و خشم و ترس.
و همینحالا، ماشین جنگی اسرائیل دوباره سمفونی نفرتانگیز ارکسترش را شروع شد. همین الان:شلیک مداوم توپ قایقهای نیروی دریایی در نزدیکیهای ساحل فرود آمد، غرش اف-16ها، پهپادهایتهوعآور و آپاچیهای گوشخراش. اکثر آنها ساخت آمریکا و خریداری شده با پول آمریکاهستند.
آقای اوباما؛تو قلب داری؟
دعوتتمیکنم، یک شب، - فقط یک شب - با ما در الشفا باشی. شاید با لباس مبدل یک نظافتچی.
مطمئنم،100 درصد، که این تاریخ را تغییر میدهد.
هیچکس با داشتن قلب و توان نمیتواند یک شب از کنار این بیمارستان رد شود و مصمم نشودکه به سلاخی مردم فلسطین پایان دهد.
اما سنگدلهاو بیرحمها محاسبات خود را کرده و برنامه «ضاحیه» [حومه جنوبی بیروت] دیگری راریختهاند.
نهرهایخون امشب هم جاری خواهند بود. میتوانم حس کنم که آنها ابزارهای خود را برای کشتنآماده کردهاند.
لطفا،هر کاری از دستتان بر میآید انجام دهید. این وضعیت نمیتواند این طور ادامه پیدا کند».
مادس گیلبرت
استادو رئیس کلینیک دانشگاه شمال نروژ