آموزش،با هدف توسعه نگرش ها

شهرداری ها ، دامنه ی فعالیتی بیش از هدایت و کنترل نوع عامی از وظایف و مسئولیت های موضوعی مشاغل را بر عهده دارند. به واقع شهرداری ها، محل تلاقی بسیاری شاخه ها و رشته ها و گرایشات علوم و فنون و مشاغل اجتماعی ،حرفه ای و تخصصی و مرکز ثقل بسیاری از تعاملات و ارتباطات اجتماعی هستند.نگاه تامل بر انگیزی بر شهرداری ها، نشان می دهد که این نهاد اجتماعی-مدنی ،تلاقی گاه ده ها رشته شغلی ، ده ها نیاز اجتماعی ،ده ها نیاز آرامش طلب و ده ها نیاز فرا اجتماعی و فرا زمانی و مکانی است. به واقع ، شهرداری را باید کانون تعاملات و ارتباطات جامعه و محوریت ناظر بر مناسبات بنگاه های اقتصادی ،نهادهای اجتماعی ،موسسات بهداشتی ،مسئولیت ها حقوقی و برنامه ریزی شهری و طراحی فرهنگی زمین و الگوهای اکوسیستم و الگوهای انسان ساخت محسوب دانست.تنوعات موضوعات چیزی بیش از این هاست، کافی است که حتی به این مساله تفکر شود که شهرداری ها حتی با آموزش و بهداشت و ایمنی جامعه ، مسئولیتی بیش از وزارت خانه های مربوط به این موضوعات را متوجه خود هستند.
کمی دقت خود را بیشتر کنیم. مناظر و مزایای مقابل ما،یا فرهنگی و انسان ساخت هستند و یا طبیعی و خود ساخته. اما در شهرها ما فقط با الگوهای فرهنگی و انسان ساخت روبرو هستیم و توسعه فعالیتهای انسانی ، به نحو گسترده ای ،فضاهای طبیعی را دستخوش تغییر کرده و باطرح الگوهای فرهنگی که شامل الگوهای کاربردی زمین، سکونت،مسائل محیطی و ارتباطات می شود، الگوهای طبیعی را تحت تاثیر قرار داده است. در چرخه این تغییرات مستمر و مداوم ، شهرداری ها، نهادی هستند که ضمن حفظ الگوهای طبیعی و حفاظت از محیط زیست ،می طلبد تا به طراحی الگوهای فرهنگی بپردازند و در این زمینه ، ضرورت دارد تا شهرداری ها به چیزی بیش از یک معمار و طراح و آرشیتکت اندیشه کنند و به جوانب الگو های انسان ساخت دقت کنند چرا که مسئولیت آنان  حفظ ارزش های بصری و زیبایی شناسانه فضاها در مجموعه ی شهر ، ضمن پاسداشت از الگوهای طبیعی و مراقبت از محیط زیست است.
ملاحظه می شود که شهرداری ها با چه دامنه ی وسیعی از دقایق و ملاحظات اجتماعی و فرهنگی در فضای شهری رو برو هستند و این ها مسائل ساده ای نیست که بتوان بدون نظارت و وجود نگرشی که "فرهنگ شهر" را "فرهنگ عمل" خود بداند قابل تعقیب و اجرا باشد.
ورود به میدان نگرشی این چنین نیاز به " آموزش با هدف توسعه نگرش ها" را پیش روی قرار می دهد.
از منظر نگاه برنامه ریزان شهری ، پرورش نگرش نیازمند آموزش و ارائه دانشی است که به موجب آن روحیه ی برخاسته از یک نگرش مثبت و پویا را به شهر ، ملاک مدیران اجرایی قرار دهد.
"آموزش با هدف توسعه نگرش ها" کوششی دارد تا با تقویت زمینه های دانشی مدیران ، نسبت به آنچه که فضای شهری به آن نیازمند هستند و در برنامه دروس آکادمیک کمتر و یا به طوراساسی به هیچ وجه به آن ها توجه نشده است،دقت نمایند عموم نیازهای نگرشی ، مجموعه ای رو به تزاید هستند و همگی ما ،در هر رشته ای که تحصیل کرده باشیم، به طور ویژه ای نسبت به آن ها فاقد نگرش بر اساس نیازهای شهری هستیم.
نگرش وجود رویکردی هدفمند و حامل جهت مشخص در نگاه و برخوردار از درکی جامع نسبت به سلسله حلقه های مسائل وابسته به مسائل مبتلا به حوزه شغلی و فعالیت حرفه ای است. لذا وجود نگرشی برخاسته از دانش و فرهنگ نسبت به متولد شهر پشتوانه بسیار برنامه ریزی ها درمراقبت و نگهداری و توسعه مناسب فضاهای شهری است.اعمال مدیریت شهری و برنامه ریزی بر آن نیازمند نگرشی جامع اندیش بر مساله شهر است.
"آموزش با هدف توسعه نگرشها" زمینه ای است که متولیان و مدیران شهری را بر اساس نیازهای نوین ،روزآمد می سازد و به آنان این جهت و هدف مداری را می دهد ، که بر پایه ی "شهر " بر"برنامه های شهری" دقت و توجه کنند و در انجام فعالیت ها بر خوردار از نگرشی باشند که بر اساس آن بتوانند شهر را موجودی زنده که در معرض نیازهای روانی و جسمانی مدرن است بپندارند.
برخورداری از ایده های روز آمد یکی از عناصر اصلی وجود نگرش های مثبت به مسائل پیش روی است و در شهررداری ها وجود یک نگرش مثبت محوری است که به انجام وظایف شهری برپایه ی شهر مبادرت می ورزد. بی شک کسب این نگرش نیازمند برخوردار شدن از آموزش های نوین درباره شهر است.
به "آموزش ، با هدف توسعه ی نگرش ها" اندیشه کنیم و به این سان به انجام وظایفی که در مدیریت شهری بر روش داریم به دقت وبرمبنای وجود نگرش های روز آمد بپردازیم. این جمله فراموشمان نشود که "شهر" با نگرش "شهر" باید نگریست.

---

---